Bert Barenholz werd op 25 november 1931 geboren in Cottbus, Duitsland. Vader Barenholz had een textielwinkel. Begin 1932 vertrok het gezin Barenholz naar Berlijn om een jaar later vanwege het opkomende nazisme naar Nederland te vluchten. Ze kwamen eerst terecht in Roosendaal en verhuisden vier jaar later naar Den Haag waar nog een broertje werd geboren. Ook na de Duitse inval probeerden de Barenholzen zo goed en kwaad als het kon hun leven voort te zetten, maar uiteindelijk moest het gezin in maart 1943 onderduiken in Voorburg. Tien maanden later doorzochten de Duitsers tevergeefs het huis in de wetenschap dat er Joden verborgen zaten. Kort daarop keerden ze terug en tijdens hun zoektocht naar schuilplaatsen vielen er schoten. Een van de kogels trof de twaalfjarige Bert in zijn rug en samen met zijn ouders werd hij afgevoerd. Ook zijn kleine broertje, dat bij een ander familielid ondergedoken zat, werd opgepakt. Het hele gezin kwam in januari 1944 terecht in Westerbork, om twee maanden later afgevoerd te worden naar Bergen Belsen, Vrij snel na aankomst in het kamp kreeg Bert paratyfus. Het gezin Barenholz wist Bergen Belsen echter te overleven. Ook zij maakten deel uit van het 'Verloren Transport'*, dat op 10 april 1945 dertien dagen door het ineenstortende Derde Rijk zwierf. In Tröbitz sloeg de vlektyfus toe en Bert herinnert zich van deze maanden niet veel meer. In juni 1945 keerde het gezin Barenholz terug naar Nederland en probeerde de draad van voor de oorlog weer op te pakken. Bert vervolgde zijn schoolopleiding. In 1946 verhuisde het gezin naar Roosendaal, waar vader Barenholz zijn textielbedrijf uitbreidde. Na zijn gymnasium vertrok Bert naar Amsterdam voor een medicijnenstudie, maar hield het na een jaar voor gezien en vertrok naar Israël, waar hij een half jaar bleef. Uiteindelijk belandde hij voor vier jaar in Toronto, Canada, waar hij voor accountant studeerde. In 1957 keerde Bert terug naar Nederland en startte zijn carrière in het textielproductiebedrijf van zijn ouders. Kort daarop ontmoette hij Esther, die vanuit Israël in Nederland op familiebezoek was. Ze trouwden in 1959. Samen kregen ze drie kinderen. In 1984 eindigde het huwelijk. Esther was inmiddels teruggekeerd naar Israël. Bert woont nog steeds in Roosendaal. Zijn twee zonen wonen in Israël en hij heeft daar ook twee kleinkinderen. Zijn dochter woont momenteel in Amsterdam.

Shirley Barenholz werd op 1 maart 1965 geboren te Roosendaal. Ze groeide samen met haar twee oudere broers op in een vrijwel niet-Joodse omgeving. Thuis werd de Joodse traditie wel ‘vrij’ in ere gehouden en kwam er wekelijks een leraar uit Rotterdam om Joodse les en Hebreeuws te geven. Na haar middelbare school studeerde Shirley een jaar Maatschappijgeschiedenis aan de Universiteit van Rotterdam, voordat zij aan haar driejarige  opleiding begon aan de Academie voor de Journalistiek in Tilburg. Na het behalen van haar diploma in 1987 vertrok ze voor vier maanden naar San Francisco, om zich vervolgens voor een half jaar te oriënteren op een eventueel leven en werk als journalist in Israël. Ze keerde echter eind 1988 terug naar Nederland. Ze hield de journalistiek voorlopig voor gezien en ging aan het werk in het familiebedrijf. Ze werkte zich op tot hoofd Inkoop en Verkoop-binnendienst. De journalistiek bleef echter lokken en Shirley volgde een avondcursus fotografie in Breda. Na drieëneenhalf jaar besloot ze het bedrijfsleven te verlaten en stortte ze zich volledig op een carrière in de fotojournalistiek. Ze maakte drie fotoreportages: in een Palestijns vluchtelingenkamp op de Westbank, in de oude wijk Nvé Zedek in Tel Aviv, en bij de Bedoeïenen in de Sinaïwoestijn. Met deze portfolio trok ze naar New York en klopte op de deur van Magnum-fotograaf Burt Glinn. Ze kreeg haar gewenste stageplaats bij deze oude-rot-in-het-vak. Begin 1993 verhuisde Shirley naar New York en begon eveneens workshops te volgen aan het Internationale Center of Photography. Langzaam kwamen ook de eerste opdrachtjes uit Nederland en New York. Ze startte een langdurig fotoproject met de Community Affairs Policing in Harlem. In 1995 keerde Shirley terug naar Nederland om vanuit Amsterdam haar internationale freelance-activiteiten verder te ontplooien. In april 1995 maakte ze haar eerste grote fotoreportage over de herdenkingsreis van het ‘Verloren Transport’*. Tijdens deze reis ontstond het idee voor dit boek, waaraan Shirley bijna drie jaar gewerkt heeft.
[Uit: ‘Kinderen van de Hoop’, 1998].

Update 2013:

Bert (z”l) 25/11/1931 - 28/3/2012. Bert overleed vorig jaar. Hij is opa van twee kleinkinderen.

Shirley woont nog steeds in Amsterdam. Naast haar werk als fotojournalist en fotograaf is ze zich ook gaan toeleggen op het maken van documentaires en reportages voor televisie en radio.

* ‘Het Verloren Transport’ (Lost Transport): in de chaos vlak voor de bevrijding van
  concentratiekamp Bergen Belsen evacueerden de Duitsers haastig drie treinen vol met
  uigemergelde en zieke Joden naar onbekende bestemming. Een van deze treinen
  zwierf met vijfentwintighonderd Joden dertien dagen door het ineenstortende Derde
  Rijk. In Tröbitz stuitte dit Verloren Transport op zijn Russische bevrijder. In het westen
  wist men niets af van dit transport, en het duurde nog maanden voordat de repatriëring
  op gang kwam. [Uit: ‘Kinderen van de Hoop’, 1998].